วันหนึ่งครูไสลไปยืนอ่านหนังสือเรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ ตามร้านหนังสือแถวเวิ้งนาครเขษม จากนั้นจึงพาคุณ ชรินทร์ นันทนาคร ไปนั่งริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่ครัววังหน้า ซึ่งตอนนี้เป็นสโมสรเทศบาลนครกรุงเทพ นั่งอยู่ในเวลากลางคืนที่มีดวงดาวเต็มท้องฟ้า ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาที่มีแต่ต้นลำพูเต็มไปด้วยหิ่งห้อยเป็นล้าน ๆ ตัว ในบรรยากาศซึ่งเงียบ มีแต่เรือแจว เมื่อเห็นเช่นนั้น ครูไสลจึงเริ่มเขียนเพลงนี้ขึ้นมา ฮัมเพลงขึ้นมาทันที.....ฟ้าลุ่มอิรวดี คืนนี้มีแต่ดาว.... แล้วก็แต่งต่อไปจนจบ นำไปขายได้เงินไม่กี่ร้อยบาท

พอหลังแต่งเสร็จ ชรินทร์นำไปร้องที่วิทยุหนึ่งปณ. สถานีวิทยุรักษาดินแดน ร้องไปไม่นาน พอเพลงดังขึ้นมา ยาขอบหรือ โชติ แพร่พันธุ์ ก็เรียกครูไสลไปพบ ในตอนแรกนึกว่าเรียกไปเพราะไม่ขออนุญาตท่าน แต่ยาขอบกลับไปขนหนังสือมาให้ครูไสลทั้งชุด และอนุญาตให้นำไปแต่งเพลงอื่นๆ ได้อีก ซึ่งครูไสลก็แต่งเพลงที่เกี่ยวข้องอีก อาทิ "บุเรงนองลั่นกลองรบ", "ไขลูสู้ตาย", "อเทตยาพ้อรัก" "กุสุมาอธิษฐาน" ฯลฯ[3]